FILOSOFIE: LEER DER GROTE DENKERS 

  MELISSOS: WAT WAS, WAS IMMER EN ZAL IMMER ZIJN  

Het Zijnde moet buitendien ook onveranderlijk zijn, want alle veranderingen is eveneens reeds bij Parmenides. 

Anders dan deze leert echter Melissos: het Zijnde is niet bolvormig doch oneindig, ware het begrensd, dan hadden het begin en einde en zou dus door een Niets begrensd zijn, dit Niets ware dus ook werkelijk, wat onmogelijk is.

📘 Kernpunten uit Melissos' filosofie

• Het zijnde is onveranderlijk Melissos bouwt voort op Parmenides' gedachte dat het zijnde niet verandert. Verandering impliceert een overgang naar iets wat er nog niet is—en dat zou een "niets" zijn, wat volgens Melissos onmogelijk is.

• Het zijnde is oneindig, niet bolvormig In tegenstelling tot Parmenides, die het zijnde als bolvormig beschouwde, stelt Melissos dat het oneindig is. Als het begrensd zou zijn, zou het een begin en einde hebben, en dus door "niets" begrensd worden. Maar dat "niets" kan niet bestaan.

• Logische redenering over bestaan en grenzen Melissos gebruikt een strikte logica: iets wat bestaat kan niet begrensd worden door iets wat niet bestaat. Daarom moet het zijnde oneindig zijn.

Deze ideeën zijn onderdeel van de vroege Griekse metafysica, waarin filosofen probeerden te begrijpen wat "bestaan" werkelijk betekent. Melissos' denken is abstract, maar vormt een belangrijke schakel in de ontwikkeling van de westerse filosofie.