KRISHNAMURTI: DE ENIGE REVOLUTIE 

  GELOOF LEIDT NAAR DE DUISTERNIS  

Geloof, in welke zin ook, leidt naar de duisternis.

Het leidt u naar de kerk, naar de duistere tempels en naar de prettige gewaarwordingen van het ritueel.

Langs die weg komt men niet tot de werkelijkheid, men vindt daarop enkel hersenschimmen, de fantastische aankledingen die de kerk vullen.

Indien u de angst ontkent, is geloof niet nodig, maar als u zich vastklemt aan geloof en dogma, krijgt de angst haar kans.

Geloof hangt niet enkel samen met religieuze voorschriften; het ontstaat, ook al behoort u tot geen enkele godsdienst.

Ook al heeft u een eigen individualistisch, exclusief geloof - het is niet het klare licht.

Het denken hult zich in het kleed van het geloof om zichzelf te beschermen tegen de angst die het heeft opgeroepen.

En de weg van het denken is niet de vrije aandacht die de waarheid ziet.

Het onmeetbare kan niet door het denken gezocht worden, want het denken heeft altijd een maatstaf.

Het verhevene wordt niet gevonden in de structuur van denken en verstand, noch in het product van emotie en sentiment.

Afwijzing van het denken is aandacht, zoals de afwijzing van het denken ook liefde is.

Indien u het hoogste zoekt, zult ge het niet vinden; het moet naar u toekomen als u geluk heeft - en geluk is het open venster van uw hart, niet van het denken.