KRISHNAMURTI: LEVEN ZONDER GEWELD 

  HET IDEE "ALS",  LEEF NIET ERGENS IN DE TOEKOMST  

Het is belangrijk dat je begrijpt wat de oorzaak van conflict en daarmee verdeeldheid is.

De wortel is de scheiding tussen de waarnemer en het waargenomene.

De waarnemer zegt, 'Ik moet me bevrijden van gewelddadigheid', of 'Er is in mijn leven geen weldadigheid', terwijl hij gewelddadig is - wat op hypocrisie wijst, valse schijn.

Het is bijzonder belangrijk zelf tot inzicht te komen, te zien, door eigen waarneming, dat er aan conflict nooit een einde zal komen, zolang er een scheiding bestaat tussen de waarnemer en het waargenome.

En die scheiding leeft in jezelf, in de vorm van het 'ik', het 'zelf' dat zich projecteert te onderscheiden van de anderen.

Is dit duidelijk?

Duidelijkheid betekent dat je het zelf ziet.

Het gaat hierbij niet om louter verbale helderheid, het aan horen van een aantal woorden of ideeën; het wil zeggen dat je jezelf buitengewoon helder ziet, en zonder te kiezen, hoe deze scheiding tussen de waarnemer en het waargenomene ellende, verwarring en smart schept.

Is het dus mogelijk om, als je gewelddadig bent naar jezelf te kijken zonder het geheugen, de rechtvaardiging, de bewering dat je niet gewelddadig moet zijn, maar gewoon te kijken?

Dit betekent dat je vrij moet zijn van het verleden.

Om te kijken moet je vrij zijn van het verleden.

Om te kijken moet je grote energie, intensiteit hebben.

Je moet passie voelen anders kun je niet kijken.

Alleen met grote passie en intensiteit kun je naar de schoonheid van een wolk kijken of naar die schitterende heuvels hier om je heen.

Maar ook het kijken naar jezelf zonder waarnemer vereist geweldige energie en passie.

En deze passie, deze intensiteit wordt tenietgedaan zodra je begint met veroordelen, rechtvaardigen of als je zegt 'Ik moet niet', of 'Ik moet', of 'Er is in mijn leven geen geweld', of als je net doet alsof er in je leven geen geweld bestaat.

Dit is de reden waarom alle ideologieën bijzonder destructief zijn.

Je moet je niet alleen bewust zijn van uiterlijke dingen, maar eveneens van de innerlijke beweging van het leven, de innerlijke stroom van verlangen, motieven, zorgen, angsten en smart.

Gewaarzijn zonder keuze betekent dat je je bewust bent van de kleur van iemands kleding zonder dat je zegt, 'Ik vind het mooi', of 'Ik vind het niet mooi', dat je alleen maar waarneemt, dat je, terwijl je in een bus zit, de beweging van je eigen denken gadeslaat zonder te veroordelen, zonder te rechtvaardigen, zonder te kiezen.

Als je zo kijkt zul je zien dat er geen waarnemer is.

De waarnemer is de censor, de Amerikaan, de katholiek, de protestant; hij is het product van propaganda, hij is het verleden.

Als hij naar het verleden kijkt, kan hij niet anders doen dan verdelen, veroordelen en rechtvaardigen.

Zal iemand die honger heeft, die echt gebukt gaat onder verdriet, zeggen, 'Als ik dit doe, zal ik dan dat bereiken?'.

Hij wil van zijn verdriet af of zijn maag vullen; hij zal nooit over theorieën praten.

Bevrijd jezelf daarom, als ik iets mag aanraden, eerst van het idee van 'als'.

Leef niet ergens in de toekomst; de toekomst is wat je nu projecteert.

Het is nu het verleden; dat ben je als je zegt 'Ik leef nu'.

Je leeft in het verleden, omdat het verleden je bestuurt en vormt; herinneringen aan vervlogen tijden maken dat je bestuurt en vormt; herinneringen aan vervlogen tijden maken dat je op deze of gene wijze handelt.

'Leven', betekent dan ook dat je vrij bent van tijd; zodra je zegt: 'als' zegt breng je tijd in het spel.

En tijd is de grootste smart.

Vraag: Waarom maakt u een onderscheid tussen het bewuste en onbewuste als u niet in scheiding gelooft?

Krishnamurti: Dat doet u, ik niet! (Gelach).

Men heeft je geleerd, gedurende de afgelopen tientallen jaren, dat er zoiets als het onbewuste bestaat, er zijn boeken over volgeschreven; psychologen verdienen er fortuinen aan.

Water blijft water; of je het nu in een gouden kruik of in een aarden pot doet, het blijft water.

Op dezelfde wijze moet je het geheel van bewustzijn zien, niet een bepaald fragment zoals het bewuste of het onbewuste.

Het geheel zien is een van de moeilijkste dingen, daarentegen is het zien van een fragment betrekkelijk eenvoudig.

Iets in zijn geheel zien, betekent dat je het verstandig, totaal, nuchter ziet; Er moet dan in jezelf geen centrum zijn van waaruit je kijkt - een centrum in de vorm van 'het ik', 'het jij', 'het zij', en 'het wij'.

Dit is geen verhandeling, dit is geen toespraak of lezing waarnaar je oppervlakkig luistert om vervolgens weer te vertrekken.

Je luistert naar jezelf.

Als je op de juiste wijze luistert naar hetgeen gezegd wordt, kun je het er niet mee eens of oneens - het is een feit.

Daarom delen wij er samen in, communiceren we en werken we met elkaar. Hierin schuilt grote vrijheid, grote affectie, compassie en uiteindelijk ontstaat daaruit inzicht.