KRISHNAMURTI: EEN DRUPPEL ZEN IN IEDERS BEKER 

  HET NIET-HERKENDE IK  

Het is belachelijk te proberen zo onmenselijke te zijn, dat je nooit iets van spijt voelt over het voorbijgaan van de tijd en van het leven.

Het is even onmenselijk om geen paradijselijk beeld te hebben van die geheimzinnige plek om de eerst volgende hoek, net over de top van de heuvel, vlak achter dat eiland in de verte.

Omdat die plek in werkelijkheid de grote grap is: jij bent dat! 

Daarom heb je ontdekt dat je aan het eind van je route, als je arriveert bij... de laatste trap, waarschijnlijk een spiegel zult ontmoeten.

En zo zoekt en zoekt iedereen naar dat wat hij beslist hebben moet.

Wel, je hebt het!

Niemand zal dit geloven, maar daar is het, het wezenlijke dat je zoekt aan het einde van je route.

En het is veel en veel betrouwbaarder dan wat voor uiterlijk tafereel ook, waarvan je je zou kunnen vastklampen en vasthouden.

Maar natuurlijk is het boeiende van het leven juist dat dit volmaakt ongeloofwaardig lijkt... dat het geheim, dat grondeloos diepe, zo verbazingwekkend diepe mysterie dat er voor alle werelden is, niets anders is dan jijzelf, het niet-herkende ik.