DE LEVENSWEG VAN KRISHNAMURTI 

  STERVEN BETEKENT HET EINDE VAN HET GEKENDE  

Sterven betekent de beëindiging van het gekende.

Het betekent de beëindiging van het lichamelijke organisme, het ophouden van heel dat geheugen dat ik belichaam, want tenslotte ben ik niets anders dan geheugen, dan herinnering.

En ik ben er bang voor dat alles los te laten, en dat is wat sterven zeggen wil.

De dood betekent het eind van alle gehechtheden, met andere woorden: al levende sterven, niet met een afstand van bijvoorbeeld vijftig jaar in afwachting van een ziekte die er een eind aan maakt.

Het wil zeggen dat je met al je vitaliteit, je energie en je intellectuele vermogens en met inzet van heel je gevoel leeft en dat je tegelijk aan al wat bepaalde gevolgtrekkingen, bepaalde hebbelijkheden of stokpaardjes, ervaringen, gehechtheden en gekwetstheden zijn, een eind maakt en sterft.

Het betekent dat je al levende tevens met de dood leeft.

Dan is het sterven niet langer iets veraf, dan is de dood niet iets dat aan het eind van je leven ligt en veroorzaakt wordt door het een of andere ongeval, door ziekte of ouderdom, maar veel meer de beëindiging van alles wat te maken heeft met herinnering - dat is sterven, namelijk een sterven dat niet los staat van het leven.