|
KRISHNAMURTI: DE ENIGE REVOLUTIE WAT 'NU' GEBEURT STAAT BUITEN DE TIJD Denkt u dat u het kunt ontdekken? Denkt u dat u het al zoekende tegen
zult komen? Denkt u dat u het kunt ervaren? Denkt u dat de maatstaf van uw geest op het onmeetbare zal stuiten? Hoe wilt u er achter komen? Hoe kunt u weten? Hoe zult u het kunnen herkennen? 'Ik weet het werkelijk niet,'
antwoordde hij. 'Maar ik zal weten of het het
werkelijke is.' Bedoelt u dat u het weten zult met uw
gevoel, met uw hart, met uw intelligentie? 'Neen, dit kennen berust op geen van
deze drie. Ik ken maar al te goed het gevaar van
de zinnen. Ik ben me ervan bewust hoe
gemakkelijk illusies ontstaan. 'Kennen is ervaren, is het niet? Ervaren is herkennen, en herkenning is herinnering en associatie.
Indien wat u 'kennen' noemt het
gevolg is van een vroeger voorval, een herinnering, iets dat al eens is geweest, dan is
het kennen van wat gebeurd is. Kunt u weten wat er gebeurt,
wat er nu plaatsvindt? Of kunt u het enkel een ogenblik
later kennen, als het voorbij is? Wat nu gebeurt staat buiten de tijd;
kennen maakt deel uit van de tijd. U kijkt naar het gebeuren met de ogen
van de tijd, die het een naam geeft, vertaalt en registreert. Dit wordt kennen genoemd, zowel
analytisch als door ogenblikkelijke herkenning. In dit kennisgebied wilt u brengen
wat aan de andere kant van de heuvel ligt of achter die boom. En u staat erop dat dat u moet weten,
dat u moet ervaren en vasthouden. Kunt u dat stromende water in uw
geest vasthouden, of in uw land? Wat u vasthoudt is het woord, en wat
uw ogen hebben gezien en dit ziende in woorden overzet, en in de herinnering van die
woorden. Maar de herinnering is dat water niet - en zal het nooit zijn.
|