VERLIEFDE EN GELIEFDE  

God is Liefde.

En Liefde moet liefhebben.

En om lief te hebben moet er een Geliefde zijn.

Maar omdat God het oneindige en eeuwige Bestaan is, is er niemand anders voor Hem om lief te hebben dan Zichzelf.

Om Zichzelf lief te hebben, moet Hij Zich een Geliefde voorstellen die Hij Zich als Verliefde verbeeldt lief te hebben.

Geliefde en Verliefde impliceert scheiding.

En scheiding schept verlangen.

En verlangen doet zoeken.

Hoe verder en intensiever het zoeken, des te groter wordt de scheiding en des te schrijnender het verlangen.

Als het verlangen op zijn hoogtepunt is, is de scheiding compleet en is het doel van scheiding bereikt, dat Liefde zichzelf kan ervaren als zowel Verliefde als Geliefde, waarop vereniging volgt.

En als de vereniging daar is, weet de Verliefde dat hij zelf al die tijd de Geliefde was die hij liefhad en met wie hij zich wilde verenigen, en dat alle onmogelijkheden die hij overwon obstakels waren die hij zelf, op weg naar zichzelf, had opgeworpen.

Eenwording is zo onwaarschijnlijk moeilijk omdat het onmogelijk is te worden wat je al bent!

Eén-zijn is niets anders dan jezelf kennen als het Ene.   

🌟 Kernpunten van de tekst

• God is Liefde: Liefde is de essentie van God, en liefde verlangt ernaar te liefhebben.

• Schepping van de Geliefde: Omdat God oneindig en alleen is, stelt Hij zich een Geliefde voor om zichzelf lief te kunnen hebben.

• Scheiding en verlangen: De verbeelding van een Geliefde creëert scheiding, wat leidt tot verlangen en een zoektocht naar vereniging.

• Intensivering van het verlangen: Hoe sterker het verlangen, hoe groter de scheiding, totdat het verlangen zijn hoogtepunt bereikt.

• Eenwording en herkenning: Bij vereniging beseft de Verliefde dat hij altijd zelf de Geliefde was. Alle obstakels waren zelfgecreëerd op weg naar zelfherkenning.

• Paradox van eenwording: Eén worden is moeilijk omdat je al bent wat je zoekt. Ware eenheid is jezelf kennen als het Ene.

🧠 Het stuk is een mystieke reflectie op liefde, dualiteit en de spirituele reis naar zelfrealisatie. Het speelt met de paradoxen van scheiding en eenheid, verlangen en vervulling.