MYSTIEK/KABBALA: REISGIDS NAAR HET GELUK          

  DING AN SICH  

Kant's zogenaamd subjectivisme: wij kennen het verschijnsel en niet 'das Ding an sich', niet het Ware achter de dingen, - houdt niet in, dat 'das Ding an sich' onkenbaar is.

De werkelijkheid bestaat slechts als 'werkzame' realiteit en dus nooit 'op zichzelf',maar steeds in relatie tot zijn verkeringen.

Een werkloze God is iets ondenkbaars.

Het 'Ding an sich' valt buiten ons kenvermogen; zodra het echter tot ons kenvermogen in relatie treedt door zich te openbaren, houdt het op te bestaan, niet als Ding maar als Ding-an-sich, niet als realiteit maar als op-zich-staande relatie.

God hield op een Ding-an-sich te zijn toen hij zich begon te openbaren.

Deze pagina gaat dieper in op het filosofische concept "das Ding an sich", zoals geïntroduceerd door Immanuel Kant, en plaatst het in een mystieke context.

🧠 Kernpunten:

• Kant's subjectivisme stelt dat we alleen het verschijnsel kennen, niet het Ding an sich—de werkelijkheid achter de dingen.

• Dit betekent echter niet dat het Ding an sich volledig onkenbaar is. Het bestaat niet los van relaties; het manifesteert zich pas in relatie tot onze waarneming.

• Werkelijkheid als actieve realiteit: Er is geen "werkloze God"—alles bestaat in werking en relatie, niet als op zichzelf staand object.

• Zodra het Ding an sich zich openbaart, houdt het op Ding an sich te zijn. Het wordt dan een relatie, geen absolute entiteit.

• God als voorbeeld: God was een Ding an sich totdat Hij zich begon te openbaren—vanaf dat moment werd Hij een kenbare relatie, geen op zichzelf staande entiteit.

✨ Deze benadering verbindt Kantiaanse filosofie met mystieke inzichten, waarbij het kennen en het openbaren centraal staan in het begrijpen van de werkelijkheid.