OVERIGE: SPOORZOEKEN   

  BAILEY: WEDERKOMST VAN DE CHRISTUS  

Onder de propagandabrochures, die door deze Nieuwe Groep de wereld worden ingezonden, troffen mij de titels van twee geschriften.

Het ene draagt als opschrift: Voorbereiding voor de wederkomst van de Christus en het tweede is getiteld: De wederkomst van de Christus.

Zulke onderwerpen spannen de aandacht en wekken de verwachting dat goede, bijbelse dingen zullen gezegd worden over Jezus Christus en Zijn wederkomst.

Spoedig kwam ik echter tot de ontdekking, dat in deze brochures niets is te vinden was van de waarheid aangaande Christus' parousie, zoals Hij zelf heeft aangekondigd.

Het begin doet al weinig goeds verwachten.

Volgens de schrijver heeft Christus eenvoudige woorden gesproken, die iedereen kan begrijpen, maar 'de betekenis ervan is, sedert Hij leefde en ons verliet, of ons schijnbaar verliet, grotendeels verloren gegaan in de ingewikkelde wettelijkheden en discussies van Paulus en in de langademige redetwisten van theologische commentators.'

U begrijpt 't al dat de kerk in staat van beschuldiging wordt gesteld.

Zij heeft het eenvoudige, verstaanbare Evangelie tot geleerde dogma's verminkt en de kern van Christus' prediking niet verstaan.

Radicaal wordt hier dan ook met het kerkelijk dogma gebroken en van het verzoenend lijden en sterven van Christus blijft niets over.

Over het kruis wordt met geen woord gesproken en het Evangelie van zonde en genade totaal gemist.

Christus en Boeddha worden als gelijkwaardige op een lijn geplaatst.

De absoluutheid van het Christendom wordt onvoorwaardelijk opgeheven en Jezus Christus is niet meer de enige naam tot behoud gegeven.

Deze en dergelijke brochures worden uitgegeven door de 'Nieuwe Groep van Werelddienaren.'

Deze groep wil de nieuwe wereldorde inluiden, omdat - zoals ieder kan zien - de oude wereldorde gefaald heeft.

Het grootste doel is de mensen van goede wil, van vredelievende bedoeling, van intelligente vriendelijkheid en goedheid in de wereld te zoeken en in een georganiseerd geheel te verenigen, zodat zij in groten getale kunnen samenwerken.

Zij vormen tezamen een groot aantal mensen, die oorlog haten, omdat zij alle mensen als broeders beschouwen, en die verlangen naar een nieuwe weg om, waar de pogingen tot hiertoe mislukt zijn, de oorlog tegen te gaan, het economische probleem op te lossen en de mensheid te bevrijden.

Ieder die mee wil werken om de breuken tussen de volkeren te helen, het besef van broederschap op te roepen, het gevoel voor onderlinge verhoudingen aan te kweken en die geen verschil van ras en geen nationale of godsdienstige slagbomen laat gelden, kan lid worden van de Nieuwe Groep van Werelddienaren.

Deze geest van goede wil is in miljoenen aanwezig en dit is het bewijs, dat de mens goddelijke is.

Deze nieuwe partij beschouwt zich als de belichaming van het verschijnende Koninkrijk Gods op aarde, maar met grote nadruk wordt uitgesproken, dat dit geen Christelijk rijk is.

Het is een groepering van al diegenen, die - tot elke wereldgodsdienst, elk volk, elke soort van politieke partij behorend - vrij zijn van de geest van haat en afgescheidenheid en die trachten juiste toestanden op aarde te scheppen, door onderlinge goede wil tussen alle mensen overal in de wereld.

Van 1945 af wordt 'De Grote Aanroep' over de gehele wereld verspreid en spreken de mensen van alle rassen en geloofsovertuigingen overal ter wereld hem dagelijks uit.

In meer dan 45 talen is hij reeds uitgegeven.

De Aanroep luidt aldus:

Vanuit het punt van Licht in 't Denken van God

Strome Licht in het denken van de mensen.

Dat Licht op Aarde nederdale.

Vanuit het punt van Liefde in het Hart van God

Strome Liefde in de harten van de mensen.

Moge Christus tot de Aarde wederkeren.

Vanuit het centrum waar Gods wil gekend wordt

Richte Doel de kleine wil der mensen,

Het doel, dat de Meester kent en dient.

Vanuit het centrum dat wij mensheid noemen

Verwezenlijkt zich het Plan van Liefde en Licht,

En moge het de deur verzegelen waar het kwaad verblijft.

Laat Licht en Liefde en Macht het Plan op Aard' herstellen.

We kunnen respect hebben voor het streven van deze mensen om de wereld te verbeteren, de haat en de oorlog uit te bannen en heel de mensheid in onderlinge liefde te verbinden.

Maar tegen het grondbeginsel hebben we ernstig bezwaar, omdat deze beweging een nieuwe vorm van pantheïsme en humanisme wil zijn.

Wie is God volgens deze groep?

Vroeger werd algemeen de transcendente God erkend, die groter en geweldiger en meer omvattend was dan Zijn geschapen wereld en die God heeft het religieuze denken van miljoenen eenvoudige en geestelijke-ingestelde mensen beheerst.

Dit is echter langzamerhand anders geworden.

Het bewustzijn in ontwaakt onder de mensheid, dat God immanent is, dat Hij van binnenuit alle natuurrijken bepaalt en door menselijke wezens heen een ingeboren goddelijkheid tot uitdrukking brengt.

Twee duizend jaar geleden werd de aard van die goddelijke immanentie uitgebeeld in de persoon van Christus.

'Er is' - aldus deze groep - 'een groeiend geloof dat zich steeds meer ontwikkelt, dat Christus in ons is, zoals Hij in de Meester Jezus was, en dit geloof zal de wereldaangelegenheden en heel de levensbeschouwing der mensheid veranderen.'

Maar hoe vatten deze mensen dan de wederkomst van Christus op?

Met grote stelligheid wordt verklaard: Christus kan niet terugkomen.

Waarom niet?

Omdat Hij altijd hier op aarde geweest is, wakend over het geestelijk lot der mensheid.

'Hij heeft' - ik citeer hier letterlijk - 'ons nimmer verlaten, maar in een stoffelijk lichaam en veilig verborgen (hoewel niet onvindbaar) heeft Hij de aangelegenheden van de geestelijke hiërarchie geleid, evenals die van Zijn discipelen en werkers, die Hem vereend zich aan dienst op aarde hebben gewijd.

Hij kan slechts weder-verschijnen.'

Hoe zal die weder-verschijning dan plaatsvinden?

Hoort: dit 'weder-verschijnen' geschiedt in degenen, die over gegaan zijn van het graf tot de volheid van het leven van wederopstanding.

De generale staf van deze Christus is reeds werkzaam in de vorm van... de Nieuwe Groep van Wereld-Dienaren.

In deze Groep verschijnt Christus weder op aarde.

Christus zal door middel van deze mensen van goede wil Zijn verbondenheid met de wil van God (= de 'dingen Zijn Vaders') voltooien en wel op zulk een wijze, dat de eeuwige wil ten goede door de mensheid zal worden omgezet in goede wil en juiste verhoudingen.

Het is onverschillig hoe men God benadert.

Men kan 't op oosterse maar ook op westerse wijze doen.

Het Vaderhuis van de christenen is hetzelfde als het Shamballa van de esoterie en het 'centrum waar Gods wil gekend wordt.'

Boeddha staat achter de Christus in nederige erkenning van de goddelijke taak, die Hij op het punt staat te voltooien.

Het komt er volgens deze werelddienaren niet op aan, hoe men de hoge geestelijke bronnen wil noemen, als er maar een geregelde opstijgende en in kracht toenemende kreet of gebed tot die bronnen gevonden wordt.

De kerkmensen spreken over de Goddelijke Drie-eenheid.

Volgens deze groep moeten we onder triniteit verstaan de trits wil liefde en intelligentie, die deel uitmaken van het menselijk denken en streven.

De kerkmensen leggen de nadruk op het kruis en hechten de hoogste waarde aan de uren die Christus aan het kruis hing.

Van veel groter betekenis - zegt deze nieuwe groep - is de strijd in Gethsemane, toen Zijn wil ondergedompeld werd in die van de Vader.

Hoever deze Groep afstaat van het bijbels, Christelijk geloof blijkt duidelijk uit de woorden, waarmee de brochure met de veelbelovende titel 'De wederkomst van de Christus' wordt besloten.

Het citaat is lang, maar de conclusie is te merkwaardig, om haar niet in haar geheel weer te geven: 'Gedurende tweeduizend jaar is Hij - Christus - het opperste Hoofd geweest van de onzichtbare kerk, de geestelijke Hiërarchie, samengesteld uit discipelen van alle geloofsrichtingen.

Ook diegenen, die niet zijn gekerstend, maar die trouw zijn gebleven aan hun stichters - de Boeddha, Mohammed en anderen - worden door Hen erkend.

Hij bekommerd er zich niet om wat het geloof is, als het doel liefde tot God en tot de mensheid is.

Wanneer de mensheid uitziet naar Christus, die eeuwen geleden zijn discipelen verliet, zullen zij er niet in slagen de Christus te herkennen, die op weg is weder te komen.

De Christus heeft geen religieuze slagbomen in Zijn bewustzijn.

'Het doet er voor Hem niet toe, welk geloof een mens het zijne noemt'