OVERIGE: HET CHRISTENDOM EEN WOLK VOOR DE ZON      

  BEWUSTZIJN IS DE EEUWIGE RELATIE TUSSEN SUBJECT EN OBJECT  

'God heeft zichzelf met geestelijke liefde oneindig lief.' (Spinoza)

'God beminnen is hetzelfde als: uw naaste beminnen...' (Jezus)

Het essentiële van het christelijke godsbegrip is: God is liefde!

Wat moet men daaronder nu wel verstaan?

'In al haar verschijningsvormen is de liefde niets anders, en niets minder, dan het min of meer zichtbare teken, dat in het binnenste van het deel 'de psychische convergentie van het 'heelal' naar zichzelf aanduidt'. (Teilhard de Chardin)

Liefde is, uiteraard, een relatie tussen twee termen, een gevoel van samenhang dat groeit op de voedingsbodem van de gemeenschappelijke geest.

God, gedacht als liefde, is de alles in allen werkende, de alle dingen bindende, de universele relatie tussen de openbaring en het geopenbaarde, tussen het uiterlijke en het innerlijke.

Liefde is steeds: liefde tot iets!

Liefde moet een object van liefde hebben.

God kan niet met scheppen begonnen zijn uit liefde tot iets dat nog niet bestond, dus niet - zoals de kerkleer dat wil - om een, nog niet bestaande, mens zijn liefde te tonen.

Gods liefde kan voor het begin der schepping alleen maar bestaan hebben ten opzichte van iets dat er toen al was, dus: a: ten opzichte van zichzelf en b: ten opzichte van zijn Idee!

Omdat de Idee - sprekend met Philo - haar vaderland heeft in de Logos, het universele denkvermogen waarin ze ontstond, kan God niets liefhebben buiten zichzelf.

Gods liefde is niets anders dan de scheppende kracht die van alle dingen het licht en het leven is!

Gods liefde is de eeuwige relatie tussen subject en object, die bewust-zijn schept.

Een God die ongeopenbaard zou zijn gebleven, zou onbewust zijn gebleven: een dode God!

God kent zichzelf in de openbaring, hij heeft - in de woorden van Rumi - de wereld nodig om zijn eigen wezen eraan weerspiegeld te zien.

Het denken heeft alleen maar zin als een denken-aan-iets-anders: het onbewuste komt tot bewust-zijn-van-zich-zelf, tot zelfbewustzijn, door zich bewust te worden van iets anders.

'Men is niet alleen in zijn bewustzijn; de macrokosmische werkelijkheid begrijpt zichzelve in de microkosmos.' (Bolland)

🌌 Centrale Gedachte

• Bewustzijn ontstaat uit de relatie tussen subject en object: Zonder een object om zich op te richten, kan het subject (de waarnemer) zichzelf niet kennen. Dit wederzijdse verband is de kern van bewustzijn.

💖 Liefde als Scheppende Kracht

• God wordt voorgesteld als liefde – niet als een emotie, maar als een universele, scheppende kracht.

• Liefde vereist altijd een object: God kon dus vóór de schepping alleen zichzelf en zijn Idee liefhebben.

• Deze liefde is de bron van licht, leven en bewustzijn.

🧠 Filosofische Reflecties

• Teilhard de Chardin: Liefde is het teken van psychische convergentie van het heelal.

• Philo: De Idee heeft haar oorsprong in de Logos – het universele denkvermogen.

• Rumi: God heeft de wereld nodig om zichzelf erin weerspiegeld te zien.

• Bolland: Het macrokosmische begrijpt zichzelf in de microkosmos – bewustzijn is dus ook een kosmisch proces.

🔁 Openbaring en Zelfkennis

• God wordt pas bewust door openbaring – een ongeopenbaarde God zou onbewust zijn.

• Denken is altijd denken-aan-iets-anders: zelfbewustzijn ontstaat door reflectie op het andere.