SAI BABA: OVER DE BHAGAVAD GITA 

  ATMAN: DE KENNIS VAN HET ZELF  

Er zijn vele soorten kennis in de wereld, maar boven alle wereldse kennis uit, gaat de kennis van het Atma, de kennis van het Zelf.

Zelfkennis is de allerhoogste kennis, de heilige kennis.

Wereldse kennis zal je helpen enkele voorbijgaande wereldse genoegens te verkrijgen, maar het is alleen door de kennis van het Zelf dat je in staat zult zijn de eeuwige vrede en de eindeloze vreugde te verwerkelijken die je ware natuur zijn.

Zelfkennis en de kennis van God verschillen niet van elkaar.

Zij bevatten dezelfde, kun je de eenheid zien in al de verscheidenheid om je heen; zij stelt je in staat om aan dit aardse bestaan te ontstijgen en de onsterfelijkheid te verwerven die je altijd hebt gezocht.

Wat is de grondslag van deze allerhoogste kennis?

Het is zuiverheid van geest.

Je bezit misschien een zeer grote kennis van de wereld, je kunt een groot academicus of een groot geleerde zijn, maar al je titels en prestaties kunnen je geen echte wijsheid schenken.

Om werkelijk wijs te zijn en verdriet uit je hart te verbannen, moet je jezelf kennen.

Je moet het onsterfelijk Zelf verwezenlijken.

Je kunt het leed op geen enkele andere manier te boven te komen.

Alleen de kennis van het hogere Zelf stelt je in staat om al het lijden en alle ellende te overwinnen; zij schenkt je alle geluk.

Wanneer je eenmaal volledig vervuld bent van het Atma, zul je altijd gelukzalig zijn.

Om te beginnen moet je weten wie je werkelijk bent.

Ben je het lichaam?

Als je het lichaam bent, waarom zeg je dan 'dit is mijn lichaam'?

Omdat je spreekt van 'mijn lichaam' moet je iets anders zijn dan je lichaam.

Als je zegt 'mijn hart' wil dat zeggen dat jij iets bent dat verschild, apart staat van je hart.

Je hart is een ding dat je bezit; jij bent de eigenaar.

In het dagelijks leven zeggen wij 'dit is mijn broer, dit is mijn zus, dit is mijn geest, mijn lichaam, mijn verstand.'

Het onveranderlijke element in al deze uitspraken is het 'mijn'.

Het werkelijke 'IK', waaruit dit 'mijn' ontspringt is het echte diepste bewustzijn in alles en iedereen.

Het heet chaitanya, het goddelijk bewustzijn.

Het bewustzijn doordringt alles.

Het is binnen in je, rondom je, onder je, boven je en naast je.

Werkelijk, dat is je echte 'IK'.

Dit chaitanya is overal op de wereld te vinden in alle dingen, maar omdat te gaan beseffen moet de geest naar binnen worden gekeerd.

Je moet je naar binnen richten en de waarheid omtrent jezelf leren vinden door te beseffen dat je niet dit en niet dat bent.

'Neti, neti, neti.'

Je bent niet de geest, je bent niet het lichaam, je bent niet het verstand.

Wie ben je dan wel?

Het antwoord luidt: 'Ik ben ik ... Aham.'

Dit is het juiste pad naar zelf-verwerkeling.

Dit pad kan zich alleen ontvouwen uit het pad van de liefde, het pad van devotie.

Bij het zoeken naar God is er geen andere weg.

Er is maar een Waarheid, maar de wijzen geven haar vele namen.

God is een, Hij is altijd een, maar aan deze enige absolute werkelijkheid worden veel namen gegeven.

Uit het éne is Hij het vele geworden.

Wanneer een kind wordt geboren, wordt het een baby genoemd.

Wanneer het opgroeit wordt het een jongeling.

Na twintig jaar wordt het een volwassene en later een ouder; als het dan nog leeft, wordt het een grootouder.

Maar deze namen hebben allemaal betrekking op een en dezelfde.

Wil je leren herkennen hoe het ene zich heeft ontwikkeld tot velen en daarbij toch de eenheid heeft bewaard, dan moet concentratie op de eenheid die achter al deze verscheidenheid aanwezig is, je voortdurend bezighouden.

Je zult alleen iets bereikt hebben wat werkelijk de moeite waard is, als je beseft dat alles een is en dat de ene God ten grondslag ligt aan alle veranderende namen en vormen.