SAI BABA: PREMA VAHINI 

   DE BETEKENIS VAN HET LEVEN  

Voor een oppervlakkige waarnemer lijkt het leven van een mens een eindeloze routine te zijn van eten en drinken, werken en slapen.

Maar heus, leven houdt veel meer in, heeft een veel diepere betekenis.

Leven is een offerande. 

Elke kleine handeling is een offer aan God.

Als de dag wordt besteed met daden van overgave, wat kan slaap dan meer zijn dan vereniging met God (samadhi)? 

De mens begaat de grote fout zich te vereenzelvigen met zijn lichaam.

Hij heeft zich omringd met talloze middelen voor het instandhouden en verwennen van zijn lichaam.

Zelfs wanneer het lichaam door ouderdom verzwakt en tot verval komt, probeert een mens het op een of andere manier op te knappen.

Maar hoe lang kan het sterven worden uitgesteld?

Iedereen moet heengaan als het bevel van de god van de dood (Yama) hem bereikt.

Status, trots en macht ruimen alle het veld voor de dood.

Besef dit helder en streef er dan dag en nacht naar met een zuiver lichaam en een zuivere geest het hogere Zelf te verwerkelijken door dienstbaarheid aan alles wat leeft.

Onderhoud het lichaam als een voertuig ten behoeve van deze dienstbaarheid.

Maar bedenk dat je niet dit lichaam bent; dit lichaam kan jou niet zijn.

Tat tvam asi - Dat ben jij.

Zo luidt de verhevenste en heiligste uitspraak.

Jij bent het onverwoestbare goddelijke Zelf.

Ter wille van dat goddelijke Zelf beschik je over je lichaam, en om het Allerhoogste hier en nu te verwerkelijken, moet je bereid zijn dat lichaam op ieder ogenblik als een offerande aan te bieden.

Gebruik je gezag over je lichaam ter wille van het welzijn van de wereld.

Je lichaam is slechts een instrument, een werktuig dat je door God is gegeven.

Maak het dienstbaar aan dat doel.

Maar zolang het doel waarvoor het instrument je werd gegeven niet is gerealiseerd, is het je plicht er heel zorgvuldig mee om te gaan en ervoor te zorgen dat het geen beschadiging oploopt of onbruikbaar wordt.

In de winter draagt men wollen kleding om de koude wind te kunnen weerstaan, maar men bergt die op als de koude wegtrekt.

Zo is het ook met de koude wind van het leven in een stoffelijke wereld: als die niet langer vat op ons heeft, is het stoffelijke lichaam nutteloos geworden.

Men is zich dan nog slechts bewust van het onstoffelijke lichaam.

Wanneer de regen in stromen neervalt, worden hemel en aarde één.

Dat is een prachtig, inspirerend schouwspel, waarin de schepping zelf je leert één met haar te worden.    

🌟 Centrale boodschap

Het leven is geen oppervlakkige routine van eten, werken en slapen, maar een diep spiritueel proces van overgave en dienstbaarheid.

🔑 Belangrijke punten

• Leven als offerande: Elke handeling moet worden gezien als een offer aan God. Zelfs slaap kan een spirituele vereniging zijn (samadhi).

• Identificatie met het lichaam: De mens maakt de fout zich te vereenzelvigen met zijn lichaam, terwijl het lichaam slechts een tijdelijk voertuig is.

• Vergankelijkheid van het lichaam: Status, trots en macht verdwijnen bij de dood. Het lichaam veroudert en sterft, maar het hogere Zelf is onverwoestbaar.

• Tat Tvam Asi: “Dat ben jij” – een heilige uitspraak die benadrukt dat je het goddelijke Zelf bent, niet het lichaam.

• Dienstbaarheid als doel: Het lichaam moet worden onderhouden om dienstbaar te zijn aan het welzijn van de wereld.

• Overgang naar het onstoffelijke: Wanneer men het stoffelijke overstijgt, blijft alleen het bewustzijn van het onstoffelijke lichaam over.

• Eenheid met de schepping: Natuurverschijnselen zoals regen symboliseren de eenheid tussen hemel en aarde – een uitnodiging om één te worden met het geheel.