SAI BABA: BEVRIJDING KOMT NIET UIT DE HEMEL VALLEN  

  DE SCHEPPING IS MAYA, ILLUSIE, ZINSBEGOOCHELING 

Er was niemand om te weten wie ik ben, tot ik het universum schiep naar mijn verkiezing met een woord.

Onmiddellijk werden hemel en aarde gevormd, verrezen bergen, begonnen rivieren te stromen, kwamen zon, maan en sterren uit het niets te voorschijn om mijn bestaan te bewijzen.

Alle levensvormen ontstonden planten, dieren en de mens.

Verscheidene bevoegdheden werden hun geschonken binnen mijn ordening.

De eerste plaats werd geschonken aan de mens en mijn kennis werd in zijn geest geplaatst.

Maar wat was er dan voordat alles geschapen werd?

Het ik-beginsel is overal aanwezig.

Het is begonnen met het goddelijk Zelf.

Het eerste woord was Aham(ik).

Zelfs het pranava(het geluid OM) kwam na Aham.

Voordat alles geschapen werd, bestond alleen Aham.

Dat Aham werd een veelheid.

Alleen hij die beseft dat zijn eigen ik een eenheid vormt met het kosmische Aham, kent zijn werkelijkheid.

God is de eerste oorzaak die zelf geen oorzaak had.

Hij kent geen activiteit, want activiteit komt voort uit verlangen en God kent geen verlangen.

De schepping komt dan ook niet voor uit verlangen.

Heeft de schepping wel een oorzaak?.

De schepping is voortgekomen uit God in wie geen begeren is.

Het is een spontane openbaring die het menselijk begrip te boven gaat.

God is er niet op uit voordeel te behalen en behoeft helemaal geen kosmos te ontwerpen.

Hij heeft alles, Hij is alles, Hij speelt zonder beweegredenen en ongebonden, zomaar uit pure levendigheid.

God besluit om te 'worden' in plaats van alleen maar te 'zijn'.

Maar ondanks dit 'worden', dat slechts een illusie is die veelvormigheid oplegt aan het Ene Wezen, blijft het Ene Wezen een.

Die vele vormen zijn noch echt noch onecht.

Zij zijn betrekkelijk echt, tijdelijk echt, voor praktische doeleinden echt.

De kosmische illusie is een component van de Ene en door de nadruk op die component, veranderde de Ene zich in de velen.

De schepping is slechts maya, illusie, zinsbegoocheling.

Er vond geen verandering in God plaats, toen Hij het universum schiep.

God is een en een alleen.

Door zijn vermogen om dat wat werkelijk is te verbergen achter het onwerkelijke laat maya de ene en de enige Brahman(het Paramatma) verschijnen als God, mens en universum, drie waar er slechts een is.

Het vermogen van maya is latent, maar wanneer het zich openbaart, neemt het de vorm aan van gedachten.

Dus is de hele uiterlijke wereld slechts een voortbrengsel van de geest.

Sai Baba heeft de schepping ook omschreven als een daad van liefde.

Jullie zijn mijn vorm, allemaal.

Wanneer ik van jullie houd, houd ik van mijzelf.

Wanneer jullie van jezelf houden, houden jullie van mij.

Ik heb mijzelf van mijzelf afgescheiden, opdat ik van mijzelf kan houden.

De Ene werd velen, opdat Hij de liefde en gelukzaligheid kon schenken. Allen door middel van de schepping kon God zich openbaren.

Het menselijk lichaam is een noodzaak, omdat het in staat is de ongeziene God te onthullen.