NEEM HET ZELF WEG  EN DE WERELD VERDWIJNT  

Het gehele ethische grondbeginsel van de Vedanta berust hierop, dat het niet afhankelijk is van iets onkenbaars en niets onderricht, dat niet gekend kan worden, of om in de taal van de Oepanishads te spreken: 'de God die wij aanbidden als de onbekende God, deze is het die ik u verkondig'.

Het is door het zelf, dat ge iets kunt kennen.

Ik zie deze stoel, maar om de stoel te zien, moet ik eerst mijzelf waarnemen en dan de stoel.

In en door dit 'zelf' wordt de stoel waarneembaar.

In en door dit 'zelf' ben ik in staat u en de hele overige wereld te kennen en daarom is het volkomen onzin te beweren, dat het zelf onbekend is.

Neem het zelf weg en de wereld verdwijnt.

In en door het 'zelf' ontstaat alle kennis. Daarom is er niets, dat zo zeer kenbaar is als dit, want gijzelf zijt het - dat wat ge 'ik' noemt.

Ge zult er u misschien over verwonderen, hoe dit 'ik' van mij, ook uw 'Ik' kan zijn.

En ge zult niet begrijpen, hoe dit begrensde 'ik' tezelfdertijd het onbegrensde oneindige kan zijn.

En toch is het zo, want deze begrenzing is een waan.

Het oneindige ligt als het ware versluierd, en slechts een klein deel er van openbaart zich als 'ik'.

Het onbegrensde kan nooit begrensd zijn; dat is een fictie.

Daarom kent ieder van ons, man, vrouw of kind, en zelfs de dieren, dit Zelf.

Als we hem niet kenden, zouden we noch kunnen leven, noch kunnen bewegen, noch zelf bestaan kunnen hebben; zonder God te kennen, kunnen wij geen seconde ademen of leven.

De God der Vedanta is een door allen gekende God, die geen product is der menselijke verbeelding.

Als dit niet het verkondigen is van een werkelijke en praktische ervaarbare God, hoe zult ge dan ooit een werkelijk God kunnen prediken?

Welke God is werkelijker dan Hij die ik voor mij zie, de alomtegenwoordige Almachtige God, de Ziel van uw aller ziel?

En als ik zeg, dat niet gij dat zijt, dan vertel ik een leugen.

Hij alleen is de eenheid, de vereniging van al het Zijnde en de werkelijkheid van alle leven en bestaan.