KRISHNAMURTI: EEN SPIEGEL VOOR MENSEN 

  BEVRIJDING VAN DE "IK-ILLUSIE"  

De Gedachte: de juiste gedachte is een geconditioneerde gedachte, het is een resultaat, het is opgebouwd, in elkaar gezet, 't is het product van een denkpatroon, van het geheugen, van gewoonten of van training.

Zo'n gedachte is imitatie, accumulatie, traditie.

Zulk een gedachte wordt gemodelleerd en bepaald door vrees en hoop, door hebzucht en streven, door autoriteit en navolging.

Het Denken: het juiste denken is een onafgebroken proces dat voortkomt uit het ontdekken van zichzelf, (zelfontdekking en zelfinzicht).

Dit proces heeft begin noch einde zodat het juiste denken eeuwig doorgaat.

Het juiste denken staat buiten de tijd, het is niet gebonden aan het verleden, aan de herinnering, niet beperkt door de formulering.

Het is voortgekomen uit vrijheid van vrees en van hoop.

Zonder deze levendige eigenschap die zelfkennis is, is juist denken uitgesloten.

Juist denken is creatief, want het is een voortdurend proces van zelfontdekking.

Alleen dit soort denken kan integratie in de wereld mogelijk maken door het begrijpen van onze ware aard.

'Het denken' gaat veel verder dan de 'gedachte' die slechts een minimaal onderdeeltje is van ons totale bewustzijn, die totaliteit die Krishnamurti 'het denken' noemt.

'Het denken' maakt vrij, bevrijdt, 'de gedachte' sluit op, is een gevangenis.

Laten we nagaan welke verdere termen dit onderscheid verduidelijken:

het denken / de gedachte

eeuwig / resultaten van het geheugen

onbewerkt / gefabriceerd product

bevrijd / door vrees bepaald

ongeconditioneerd / geconditioneerd en traditioneel

scheppend / imitatief en cumulatief

De 'gedachte' is het werk van het 'ik', en bevrijding van de ik-illusie voert ons voorbij de grenzen van de 'gedachte', en het hele bewustzijnsveld kan dan gebruikt worden.

Het werkwoord als naamwoord gebruikt, het denken, duidt dus tevens op doorbraken en op totaliteit.

Het juiste denken-voelen gaat verder dan de tegenstellingen, gaat erboven uit, terwijl juiste of geconditioneerde gedachten op het vlak van de tegenstelling liggen (begrensd zijn door hun tegengestelde).

Het conflict tussen de tegengestelden is statisch.

De hoogste wijsheid ontstaat in die creatieve stilte van geest en hart als een eenheid.

In de volgende termen beschrijft Krishnamurti de innerlijke toestand die door 'het denken' teweeggebracht wordt:

Net als een meer rustig is als de bries gaat liggen, zo ontstaat er een grote stilte wanneer de geest de problemen en conflicten die hijzelf geschapen had, begrepen heeft en er dus aan ontgroeid is.

De 'wind die waait' stelt de illusie van het 'ik' voor; die verstoort het meer (het bewustzijn) en belet de bodem te zien.

Als de wind gaat liggen, wordt het oppervlak van het water stil, en de diepte kan gepeild worden.

Krishnamurti duidt dit aan met het volgende beeld:

'Waakzaamheid mondt uit in de diepe vredige meren van meditatie'.