KRISHNAMURTI: VRIJHEID EN MEDITATIE 

  DE WAARHEID IS VAN OGENBLIK TOT OGENBLIK  

De waarheid is niet verzamelend, zij is van ogenblik tot ogenblik.

Dat, wat verzamelt, wat opeen stapelt, is herinnering, en door herinnering kunt ge nooit de waarheid ontdekken, want herinnering is van de tijd - de tijd is het verleden, het heden en de toekomst.

Tijd, welke voortduring is, kan nimmer dat vinden, wat eeuwig is; de eeuwigheid is niet een voortduring.

Dat, wat voortduurt, is niet eeuwig.

Eeuwigheid is in het ogenblik, eeuwigheid is in het 'nu'.

Het nu is niet de weerkaatsing van het verleden, noch de voortzetting van het verleden door het heden naar de toekomst.

Een geest, die transformatie in de toekomst begeert of uitkijkt naar die transformatie als naar een uiteindelijk doel, kan nimmer de waarheid vinden, want de waarheid is iets, dat van ogenblik tot ogenblik moet komen en telkens opnieuw moet worden ontdekt; door accumulatie kan men niets ontdekken.

Hoe kunt gij het nieuwe ontdekken, indien gij de last van het oude met u meedraagt?

Slechts wanneer die last er niet meer is, zult gij het nieuwe ontdekken.

Om het nieuwe, het eeuwige, in het heden en van ogenblik tot ogenblik te ontdekken, heeft men een buitengewoon wakkere geest nodig, een geest, die geen resultaat zoekt, een geest, die niet in wording is.

Een geest, die 'wordend' is, kan nimmer de volle zaligheid der tevredenheid kennen; niet de tevredenheid van zelfgenoegzame voldaanheid; noch de bevrediging over een bereikt resultaat, doch de tevredenheid, welke ontstaat, wanneer de geest de waarheid ziet in wat is en het onware in wat is.

Het waarnemen van die waarheid is van ogenblik tot ogenblik en die waarneming wordt vertraagd door de verwoording van het ogenblik. Transformatie is geen einddoel, geen resultaat.

De ommekeer is niet een resultaat.

Een resultaat sluit een overschot in, een oorzaak en een gevolg.

Waar veroorzaking is, moet ook een gevolg zijn.

Het gevolg is louter het resultaat van uw verlangen naar transformatie.

ge de transformatie begeert, denkt ge nog steeds in termen van worden; dat wat wordt, kan nimmer dat wat 'zijn' is, kennen.

Waarheid is zijn van ogenblik tot ogenblik, welke tijdloos is.

Dit tijdloze kan alleen dan tot stand komen, wanneer er enorme ontevredenheid is, niet die ontevredenheid, welke nog een kanaal gevonden heeft, waardoor ze kan ontsnappen, maar de ontevredenheid, welke geen uitweg meer ziet, welke niet ontvluchten kan, welke niet langer vervulling zoekt.

Slechts dan, in die toestand van hoogste ontevredenheid, kan werkelijkheid tot 'zijn' komen.

Die werkelijkheid is niet te koop, noch wordt ze verkocht of herhaald; Zij kan niet in boeken worden vastgelegd.

Zij moet worden gevonden van ogenblik tot ogenblik, in de glimlach, in de traan, onder het dodoblad, in onze dwalende gedachten, in de volheid der liefde.

Liefde verschilt niet van waarheid.

Liefde is die toestand, waarin ons denkproces als tijd, volkomen heeft opgehouden.

Waar liefde is, daar is transformatie.

Zonder liefde heeft revolutie geen betekenis, want dan is revolutie louter vernietiging, verval, steeds grotere en grotere, stijgende ellende.

Waar liefde is, daar is revolutie, want liefde is transformatie van ogenblik tot ogenblik.