KRISHNAMURTI: DE ENIGE REVOLUTIE 

  ER BESTAAT GEEN MORGEN  

Temidden van al deze beroering van oorlog, tweedracht en volslagen zelfzucht, staat de kwestie van de dood.

Godsdiensten, zowel de heel oude als de moderne, hebben de mensen gebonden aan bepaalde dogma's, verwachtingen en opvattingen die een pasklaar antwoord geven; maar het denken, het intellect, kan geen antwoord geven op de dood; de dood is een feit dat niet omzeild kan worden.

Je moet sterven om te ontdekken wat dood is, en dat kan de mens blijkbaar niet, want hij is bang om te sterven voor alles dat hij kent, voor zijn meest intieme, diepgewortelde verwachtingen en visioenen.

Er bestaat werkelijk geen morgen, maar er liggen vele morgens tussen het nu van het leven en de toekomst van de dood.

In het tussenliggende gebied leeft de mens, met zorg en angst, maar altijd met een oog gericht op het onvermijdelijke.

Hij wil er zelfs niet over praten en versiert het graf met alles wat hij kent.

Sterven voor alles wat men kent - niet voor een bepaalde tak van kennis maar voor alle kennis - is de dood.

De toekomst - de dood - uitnodigen het ganse heden te bedekken is het totale sterven; Dan is er geen kloof tussen leven en dood.

Dan is dood leven en leven dood.

Dit wil blijkbaar niemand.

Toch zoekt de mens steeds naar het nieuwe; altijd met een hand het oude vasthoudend, en met de andere hand in het onbekende tastend naar het nieuwe.

Vandaar het onvermijdelijke conflict der tweeslachtigheid - het mij en het niet-mij, de waarnemer en het waargenomene, het feit en wat zou moeten zijn.

Deze beroering verdwijnt volkomen als het bekende ophoudt.

Dit ophouden, dit einde is de dood.

De dood is geen idee, geen symbool, maar een ontzaglijke werkelijkheid en je kunt met geen mogelijkheid aan ontkomen door je vast te klampen aan dingen van het heden, die van gisteren zijn, noch door het symbool van de hoop vereren.

Men moet voor de dood sterven; alleen dan wordt de onschuld geboren, alleen dan ontstaat het tijdloze nieuwe.

Liefde is altijd nieuw, en de herinnering der liefde is haar dood.