KRISHNAMURTI: EEN SPIEGEL VOOR MENSEN 

  HET  LOSLATEN  

Er is dan pas een psychologische mutatie mogelijk, als het cumulatieve proces (het proces van streven en vergaren) tot stilstand komt: met deze woorden geeft Krishnamurti duidelijk aan hoe hij het volgende probleem ziet, dat van het 'willen'.

Want dit is ons aller probleem: Steeds iets willen doen, iets willen zijn, iets willen worden; kortom: naar een doel streven.

We zijn bezeten door het verlangen iets tot stand en verliezen uit het oog dat het niet gaat om een resultaat, maar om het grondig kennen van de ware situatie, en daardoor van ons zelf.

Dit 'willen', dat ons altijd naar iets doet streven houdt ons gevangen zonder dat we het weten, want daardoor is ons hele bestaan een eindeloze reeks projecties van ons denken, projecties waarbij we ons vereenzelvigen met dat we willen bereiken of willen zijn en waarbij we de hoofdzaak uit het oog verliezen, n.l. dit:

Van het enen moment in 't andere, gewoon maar onze manier van denken, voelen en handelen kennen, zonder veroordelen noch rechtvaardigen.

Dit brengt een vrijheid, een bevrijding teweeg waarin geluk en waarheid te vinden zijn, nergens anders.

Want de mutatie die Krishnamurti bedoelt komt niet voort uit een geleidelijke opstapeling van ervaringen en prestaties, gericht op een gewenste eindtoestand; die mutatie is ook geen geestelijke beloning vanwege onze verdiensten.

Integendeel, dit alles kan onze aardse hel alleen maar bestendigen.

Een mutatie is een plotselinge verandering van toestand: hoe doet deze zich voor?

Deze vindt plaats wanneer de gerichte wil, en niet meer is, en het streven naar een doel plaats maakt voor het ontdekken van het moment, het nu, het heden.

Dan valt alles wat ons conditioneerde en gevangen hield ineens weg, en is vrijheid niet langer een woord, maar de kern van ons leven.