KRISHNAMURTI: LEVEN ZONDER GEWELD 

  VERSCHIL TUSSEN WAARNEMING EN DE HANG NAAR ERVARING  

Er is een enorm verschil tussen waarnemen en ervaren.

Bij waarnemen is er helemaal geen 'waarnemer'; er is alleen maar waarneming; er is geen sprake van een scheiding tussen de waarnemer en het waargenomene.

Observatie is totaal anders dan onderzoeken, waarbij analyse een rol speelt.

Bij analyse is er altijd een 'analyserende' en hetgeen geanalyseerd wordt.

Bij onderzoek is er altijd een entiteit die onderzoekt.

Bij waarneming is er sprake van een voortdurend leren, niet van een voortdurend vergaren.

Ik hoop dat je het verschil ziet.

Dit leren verschilt van leren dat bedoeld is om kennis te vergaren en aan de hand waarvan men vervolgens denkt en handelt.

Een onderzoek kan best logisch, gezond en rationeel zijn, maar waarnemen zonder 'waarnemer' is iets volslagen anders.

Dan is er het vraagstuk van ervaring.

Waarom willen we ervaring?

Heb je daar ooit over nagedacht?

Wij doen voortdurend ervaringen op, waarvan we ons al dan niet bewust zijn en we willen diepere, grotere, mystieke, diepzinnige, transcendentale, goddelijke en spirituele ervaringen - waarom?

Komt het niet omdat je leven zo banaal, zo ellendig, zo klein en onbetekenend is?

Je wilt al die dingen vergeten en in een volledige andere dimensie opgaan.

Hoe kan een kleinzielige, gekwelde en angstige geest, die aan de lopende band problemen heeft, iets anders ervaren dan zij eigen projectie en activiteit?

Deze hang naar grotere ervaringen is het vluchten voor wat feitelijk is; toch kun je alleen maar door middel van dit feitelijke stuiten op het meest mysterieuze in het leven.

Bij ervaring speelt het proces van herkenning een rol.

Iets herkennen wil zeggen dat je er al bekend mee was.

Ervaring draagt meestal het verleden in zich, er schuilt niets nieuws in.

Er is dus een verschil tussen waarneming en de hang naar ervaring.

📌 Kernpunten uit de tekst

• Waarneming zonder waarnemer Krishnamurti benadrukt dat echte waarneming plaatsvindt zonder een ‘waarnemer’. Er is geen scheiding tussen degene die waarneemt en dat wat waargenomen wordt. Het is een directe, niet-analytische vorm van bewustzijn.

• Verschil met analyse en onderzoek Bij analyse en onderzoek is er altijd een subject dat iets onderzoekt of analyseert. Dit impliceert afstand en interpretatie, terwijl waarneming puur en direct is.

• Leren versus vergaren Waarneming leidt tot voortdurend leren, niet tot het vergaren van kennis. Het is een open proces, niet gericht op het opbouwen van een mentale databank.

• De drang naar ervaring Mensen verlangen naar diepere, mystieke of spirituele ervaringen omdat hun dagelijkse leven vaak als banaal of leeg wordt ervaren. Deze drang is volgens Krishnamurti een vorm van ontsnapping aan de werkelijkheid.

• Ervaring is herkenning Ervaring is vaak gebaseerd op het verleden: iets wordt herkend en dus opnieuw beleefd. Daardoor is er weinig echt nieuws in ervaring, in tegenstelling tot pure waarneming.

• Conclusie Er is een fundamenteel verschil tussen waarnemen en het verlangen naar ervaring. Waar waarneming leidt tot inzicht en vernieuwing, is ervaring vaak een herhaling van het bekende.