DE SLAVERNIJ: VERLANGEN  

De mens is een geboren slaaf, en dat blijft hij zijn leven lang - een slaaf van zijn verlangens, van de lusten van zijn lichaam, of zijn geest, maar hoe dan ook, hij blijft een slaaf.

Je voert een aanhoudende strijd tegen de slavernij, vanaf het moment dat je wordt geboren tot je sterft.

En religie betekent vrijheid, vrijheid van iedere slavernij.

Maar de mens gaat door met zichzelf te spelen, zichzelf voor de gek te houden, omdat dat gemakkelijk is.

Het is moeilijk helemaal vrij te zijn.

Daarvoor is binnen in je kristallisatie nodig, daarvoor is een centrum nodig.

En je hebt op dit ogenblik geen centrum, je bent geen gekristalliseerd wezen - je bent niet meer dan een chaos.

Misschien ben je iets als een vergadering, maar je lijkt niet op een individu.

Bij tijd en wijle word je door een verlangen overheerst, en dat wordt dan de voorzitter van de vergadering.

Maar na enkele minuten is die voorzitter vertrokken of wordt afgezet, en dan legt een ander verlangen beslag op je.

En je identificeert je met elk verlangen; je zegt: 'ik ben dat.'

Als seks de voorzittersstoel inneemt, word je seks; als boosheid erin zit, word je boosheid; neemt liefde de stoel in, dan word je liefde.

En je bedenk nooit dat je niet dit of dat kunt zijn - seks, boosheid, liefde.

Nee.

Dat kun je niet zijn, maar je raakt geïdentificeerd met de stoel, met wat er ook maar sterk in je leeft op een bepaald moment, je beweegt je ermee.

En die voorzitter blijft maar veranderen, omdat je het verlangen, zo gauw als het tijdelijke is vervuld, uit die voorzittersstoel gooit.

En dan wordt een ander dat er direct op volgde, dorstig, hongerig, eisend, tot voorzitter.

En je identificeert je met elk verlangen, met elke slavernij.

Die identificatie is de wortel van de slavernij, en alleen als de identificatie verdwijnt zul je vrij worden.

Vrijheid betekent dat je je niet langer identificeert met je lichaam, je geest of je hart, of hoe je het ook noemen wilt.

Dat moet je in de eerste plaats begrijpen, dat de mens een slaaf is, dat hij wordt geboren als slaaf, hij wordt geboren schreeuwend en huilend om een paar verlangens die vervuld moeten worden.

Het eerste wat een pas geboren kind doet is huilen.

En zo blijft het je leven lang, je huilt om het een of ander.

Het kind huilt omdat het melk wil hebben; Jij huilt misschien omdat je een paleis hebben wilt, of een auto, of nog iets anders, maar het huilen blijft.

Dat houdt pas op als je dood bent.

Je hele leven is een lange kreet - daarom is er zoveel leed.

Religie geeft je de sleutel tot vrijheid, maar omdat je een slaaf bent, en die slavernij gerieflijk, comfortabel is, schep je schijnreligies die je geen enkele vrijheid schenken, alleen nieuwe soorten slavernij.

Christendom, hindoeïsme, boeddhisme, of islam, in hun huidige vorm, georganiseerd, gevestigd, zijn een nieuw soort gevangenis.

Jezus betekent vrijheid.

Mohammed betekent vrijheid, Krishna, Boeddha betekent vrijheid, maar boeddhisme, mohammedanisme, christendom en hindoeïsme niet - ze zijn schijn.

Op die manier werd er een nieuwe slavernij geboren: je bent niet alleen slaaf van je verlangens, je gedachten, je gevoelens, je instincten, je wordt ook slaaf van de priesters.

Uit je schijnreligies ontstaat nog meer slavernij, en er verandert niets in je.