DE WERELD IS HET VELE, GOD IS ÉÉN  

Geduld betekent dat je het andere deel geen kans geeft te vechten.  

Geduld betekent dat je bereid bent om tot in alle eeuwigheid te wachten.

Als je bereid bent om tot in alle eeuwigheid te wachten bestaat er voor het andere deel geen mogelijkheid meer om te zeggen: 'het is nog niet gebeurd.'

Het is zinloos te zeggen: 'waarom vergooi je je leven?'

Als je bereid bent om tot alle eeuwigheid te wachten dan is er niets verspild.

Wanneer jouw geduld eeuwig en oneindig is, dan heeft het andere deel niets in te brengen.

Er is behoefte aan eenheid als het andere deel niet voortdurend in gevecht is.

Daarom placht Gytei een vinger op te steken wanneer hij Zen verklaarde.

Hij zei: 'wees één en al je problemen zijn opgelost.'

Er bestaan veel religies, veel wegen en veel methodes, maar het essentiële punt is hetzelfde: wordt één.

Wat je ook kiest, wordt één.

Als je geduld hebt tot in alle eeuwigheid zul je één worden.

Als jij je totaal kunt overgeven zul één je worden.

Als je volkomen stil wordt, zul je één worden.

Als er geen gedachten zijn en je bent in meditatie verzonken dan zul je één worden.

Wanneer je tot God bidt en je gebed wordt zo intens dat zelfs jij die het bidt er niet meer bent, en opgaat in gebed, dan blijft er één over - dat is genoeg.

Als je in de tuin spit en je kunt er zo totaal in opgaan dat er niemand meer is die spit en jij bent het spitten geworden, dan verdwijnen plotseling alle golven van maya, alle illusies.

De acteur is de handeling geworden, de beschouwer het beschouwde, de meditator de meditatie.

Je bent opgestegen naar een andere dimensie, een ander bestaansplan.

Je bent aangekomen bij het ene.

Als jij één bent, bereik je het ene.

Als je verdeeld bent, dan sta je in de wereld.

De wereld is het vele en God is één.

Maar om die ene te leren kennen moet je eerst zelf één worden.

Er is geen andere mogelijkheid om het te kennen.

Alleen als je ermee samenvloeit zul je in staat zijn om het te kennen.