DE WERKELIJKHEID VAN JE WEZEN    

Onthoud goed: als je de diepste kern van je wezen bereikt, ben niet eenzaam, maar alleen!

En dat alleen-zijn is geen leegte - het is vervulling.

Dat alleen-zijn is niet leeg, het is een over-stroming.

Dat alleen-zijn is geen ledige ruimte, het is het al.

De meester kan je alleen bewust maken van dat wat reeds aanwezig is.

Hij kan je niets geven.

Hij geeft je alleen wat je al hebt, wat jij bent, wat je reeds in je draagt, maar waarvan je je nooit bewust was.

Hij maakt je alleen opmerkzaam op dat feit - op de werkelijkheid van je wezen.

Hij maakt je alleen bewust van de waarheid, van de schat die daar verborgen ligt - en waarnaar je nooit hebt gekeken.

Jouw God-zijn is al het geval en de meester maakt je bewust van dat feit.

Het is niet iets dat valt te bereiken.

Het denken sluit je af, het is een gesloten deur.

Zijn is een open deur - dat is het enige verschil.

Als het denken open is, ben je en als het gesloten is, ben je niet meer dan een verleden en een herinnering.

Je leeft niet, je bent geen levende kracht.

Als het denken gesloten is, kun je alleen naar buiten kijken, want hoe kan je naar binnen kijken?

Het denken is dicht, de deur is dicht.

Als het denken open is, kun je naar binnen kijken.

Alleen al door naar binnen te kijken word je anders.

Zodra je een glimp hebt gezien van wat binnen in je is, ben je nooit meer dezelfde.

Dan kun je verder gaan, naar buiten, dan kun je je in de wereld begeven: winkelier zijn, klerk zijn, onderwijzer op een school of slager zijn - je kunt alles zijn wat je daarvoor was - maar de kwaliteit is veranderd.

Zen zegt: voor iemand Verlicht wordt zijn rivieren rivieren en bergen bergen.

Wanneer iemand een zoeker wordt, zijn de rivieren geen rivieren en de bergen geen bergen meer - alles is verward, een chaos.

En wanneer iemand Verlicht wordt, zijn de rivieren weer rivieren en de bergen weer bergen.

Zen-mensen zeggen dat een Verlichte net zo leeft als een gewoon mens - aan de buitenkant zie geen enkel verschil.

Hij eet wanneer hij honger heeft en slaapt wanneer hij moe is - aan de buitenkant is er geen enkel verschil.

Alleen de aard van zijn, de kwaliteit van zijn is veranderd: Nu is de geest open.

Hij kan naar buiten kijken, maar hij blijft binnen.

Hij kan zich in de wereld bewegen, maar de wereld beweegt nooit in hem.

Hij blijft in de wereld, maar de wereld maakt geen deel meer uit van zijn wezen.

Hij doet wat nodig is maar hij is er nooit mee verbonden!

Het is niet zo dat hij onthecht is, nee, hij is noch gehecht, noch onthecht.

De wereld is een droom geworden, de wereld is een toneelstuk, een spel geworden, niet langer echt, niet langer stoffelijk.

Als hij toevallig slager is, blijft hij slager.

Hij zal dat tot het einde blijven.

Volgens zen is het alledaagse denken het Verlichte denken - met dit verschil dat het denken open is, de deur staat open.

De Verlichte is waakzaam, wakker.

De slaap is verdwenen.

Je bent niet meer onder hypnose, je bent niet meer bedwelmd.

Je bent waakzaam.

Als je teveel probeert om wat buiten je te veranderen, bewijst dat, dat je er nog aan gehecht bent.

Als iemand zich probeert te onthechten, verraadt dat zijn gehechtheid. Waarom maak je je druk over onthechting als je niet gehecht bent?

Als een man wegvlucht van vrouwen, bewijst dat, dat hij nog steeds door seks geobsedeerd is.

Waarom vlucht je anders voor vrouwen, als je er niet bezeten van bent?

Als iemand wereldse genoegens ontvlucht en naar de Himalaya trekt, bevindt hij zich nog min of meer in die wereld of die wereld zit nog in hem.

Hij is nog steeds bang en vrees verraadt altijd dat je niet veranderd bent.

Voor het overige is een Verlichte net zo gewoon als ieder ander.

Gewoner dan ieder ander!

Buitengewoon gewoon!