DE ZINTUIGEN WERKEN HIER-EN-NU  

Krishnamurti beschrijft het zich ontvouwen van het verschijnsel 'begeerte' (of verlangen) op een ogenschijnlijk eenvoudige manier.

Hij begint met de zintuigen die de mens in contact brengen met de werkelijkheid zoals die zich aan hem voordoen ('Reality" dus in tegenstelling tot 'Truth').

Ik zie een overhemd in de etalage.

Het wordt door mij waargenomen.

Ogen geven zich de kost.

Ik kan de winkel binnenlopen, de kleur in mij opnemen, het overhemd aanraken.

Ik betast het.

Ik maak er contact mee.

In dit zien en in dit contact, met tastzin en ogen, ben ik deel van het spel van de zintuigen.

Dat is normaal en gezond.

Niets mee aan de hand.

De zintuigen functioneren hier-en-nu.

"Maar dan gebeurt er iets waarvan ik mij niet bewust ben".

Op het moment van het contact en de sensaties die uit dat zintuiglijke contact voortvloeien (of een ondeelbaar moment daarna), begint er "gedachteactiviteit".

Het denken raakt de werking van de zintuigen aan en versmelt er mee.

Dat denken zegt: 'dat is een mooi overhemd'.

"Op het moment dat het denken dit beeld schept "is het fenomeen van verlangen geboren.

Krishnamurti herhaalde dat verschillende keren, als een vertraagde film en in de loop der jaren vond ik op vele tapes deze beschrijving van het ontspringen van begeerte terug.

Met eentonige regelmaat herhaalde hij in zijn honderden toespraken deze 'historische analyse'.

Seeing, contact, sensation, tot zover is er niets aan de hand 'then thought comes and says 'how nice it would be if ' and ... desire is born' verlangen is geboren.

Dat alles gebeurt in een fractie van een seconde.

Door die beweging in opeenvolgende fragmenten uit elkaar te trekken, kan een mens zich bewust worden van de werking van het denken, dat zich telkens aan het zintuiglijke functioneren hecht en waardoor verlangen in werking wordt gezet.

Een drijfveer die de mens blijft bepalen in al zijn functioneren en handelen.