OSHO: GEEN WATER GEEN MAAN 

  HOOP = HIER-EN-NU IS ONTEVREDENHEID  

Er komen mensen bij me die menen dat hun zoeken religieus is.

Hun zoeken is nog altijd verstandelijk.  

Ze bewegen zich nog in donkere valleien van het denken.

Zij luisteren naar hun wervelende gedachten en ze hopen. 

Ze hebben hun hoop gevestigd op geld en het wordt een mislukking.

Ze hebben hun hoop gevestigd op seks en het wordt een mislukking.

Ze hebben hoop op talloze dingen gevestigd en het is allemaal een mislukking geworden.

Nu vestigen zij hun hoop op meditatie en op een meester - maar zij blijven hopen, en bedenk wel, als je je hoop op mij vestigt, dan zul je me mislopen.

Ik kan je hoop niet in vervulling doen gaan.

Waarom laat je de hoop niet varen?

Waarom hoop je eigenlijk?

Wat ligt eraan ten grondslag?

Ontevredenheid leidt tot hoop.

Dat is de dekmantel.

Omdat je hier-en-nu zo ontevreden bent en je zo miserabel voelt, heb je hoop voor de toekomst nodig.

Die hoop heb je nodig om verder te gaan.

Door te blijven hopen kun je op de een of andere manier het heden tolereren - hoop is verdoving.

Het heden is lamlendig en pijnlijk: de hoop is alcoholisch, het is een verslavend middel en maakt je onbewust genoeg om het heden te kunnen tolereren.

Hoop betekent: Hier-en-nu is ontevredenheid.

Maar heb je ooit naar het hele verschijnsel gekeken?

Waarom ben je in de eerste plaats hier-en-nu ontevreden? Waarom?

Omdat je je hoop op het verleden gevestigd hebt, ben je hier-en-nu ontevreden.

Dit vandaag is het gisteren van morgen.

Gisteren hoopte je op vandaag, omdat het toen morgen was.

Nu deze hoop niet in vervulling is gegaan, voel je je ellendig en gefrustreerd.

En om die ellende te verbergen en hoe dan ook deze dag te kunnen overleven, hoop je weer op morgen.

Je zit zo in een sleur, dat het erg moeilijk voor je zal zijn om eruit te komen.

Morgen gebeurt er weer hetzelfde; je zult gefrustreerd zijn omdat het denken belooft, maar nooit waarmaakt.

Anders zou er geen behoefte zijn aan meditatie: dan was Boeddha een mediterende dwaas.

Als het denken vervulling kan brengen, dan zijn al wie mediteren en alle Verlichte mensen dwaas.

Maar het denken kan geen vervulling brengen en zij doorgronden het hele mechanisme en alle ellende die het met zich meebrengt.

Zo werkt het mechanisme: het denken van gisteren, beloofde je dat er morgen iets bezorgd zal worden.

Nu is de morgen gekomen, het is vandaag en het denken heeft je niets bezorgd - je voelt je ellendig, je verwachtingen zijn gedwarsboomd.

Nu zegt het denken: 'morgen zal ik het bezorgen.'

Het denken belooft opnieuw; en waarom luister je weer naar het denken?

Wat is dat voor stompzinnigheid?

En morgen zal het hele mechanisme weer herhaald worden - het is een vicieuze cirkel.

Als je naar het denken luistert, zul je je ellendig voelen.

Dit vandaag is overigens het paradijs!

Er is geen ander paradijs.

Dit vandaag is nirvana.

Als je niet naar het denken geluisterd had... en houd daar nu eens mee op! ,dan zou je je nu niet zo ellendig voelen omdat ellende niet zonder hoop en zonder verwachtingen kan bestaan.

En als je je ellendig voelt, heb je weer hoop nodig om het te verbergen en om ergens anders te kunnen leven.

Leef zonder hoop - dan ben je een religieus mens, dan heb je je teruggetrokken.