OSHO: HET MOSTERDZAAD 

  JEZUS: BEWEGING EN RUST  

'Als ze je vragen: wat is het teken van de vader in je?'

Ze zullen het vragen - ze zullen vragen: 'Ben je verlicht?

Wat is het teken?

Heb je de vader leren kennen? Wat is dan het teken?

Geef ons een teken, want ze kunnen niet rechtstreeks kijken, ze kijken altijd naar tekenen - ze kunnen niet direct tot jou doordringen.

En als er een Boeddha is dan vraag je om tekenen; zelfs als er een Jezus is vraag je om tekenen: 'geef ons en teken, opdat we kunnen begrijpen.'

En Jezus is er.

Is hij geen teken genoeg?

Nee, dat kun je niet begrijpen - hij gaat je te boven.

De mensen gingen naar Jezus toe en vroegen: 'Ben jij werkelijk degene die ons is beloofd?

Ben je degene die is gekozen?'

En ze vroegen hem.

Ze hadden het beter aan de leerlingen kunnen vragen, want 'zij' zijn altijd tegen de leerlingen.

Ze zijn tegen de meester, maar ze zijn nog sterker tegen de leerlingen, omdat de leerlingen zich meer onder hen bewegen; ze leven met hen, ze moeten wel met hen leven, en ze stellen lastige vragen.

Ze vragen: 'wat is het teken van de vader in je?

Als je water in wijn verandert zullen we je geloven.

Of wek deze man, die dood is, tot leven, of doe iets anders tegennatuurlijks.

Dan zullen ze het begrijpen.

Wat antwoordde Jezus?

Jezus zei niet: 'doe het wonderen en geef hun tekenen.'

Wat hij zei is en een van de mooiste dingen die ooit gezegd zijn.

Hij zegt: 'zeg hen: het is beweging en rust.

Dat is het teken van God in ons: beweging en rust.'

Dat is moeilijk. Wat betekent het.

Hij zegt: 'wij zijn in beweging en toch in rust.

De tegenstelling heeft zich in ons opgelost.

Nu zijn we een synthese van alle tegenstellingen; we praten en toch praten we niet, we praten en toch heerst er stilte; we beminnen en toch beminnen we niet, omdat de behoefte bemint te worden is verdwenen; we zijn alleen en toch te midden van jullie, omdat je onze eenzaamheid niet kunt verstoren.

We bevinden ons temidden van de menigte, maar zijn er geen deel van, omdat de menigte nooit in ons doordringt.

We leven en bewegen in deze wereld, maar we behoren niet tot deze wereld - we zijn in de wereld, maar de wereld is niet in ons.

Dat zegt Jezus: het is beweging en rust.

Kijk naar ons: we bewegen en toch zit er geen spanning in de beweging; we lopen maar in het centrum van ons wezen beweegt niets omdat er geen drijfveer is ergens te komen - we zijn er.

Dat is het teken van de vader in ons. Kijk naar ons.

Er is geen verlangen en toch werken we door.

Er is geen drijfveer en toch blijven we ademhalen en leven.

Kijk naar ons: alle tegenstellingen hebben zich opgelost.

We lopen, en lopen toch niet.

Je ziet ons in de tijd, en de tijd is voor ons verdwenen - we zijn de eeuwigheid binnengegaan.

En dat is het teken van de volmaakte meester.

Als je een volmaakte meester wilt zien, dan is het teken: beweging en rust.

Beweging en rust: levend in de wereld, deze niet verzakend - terwijl je toch totaal afstand hebt gedaan.

Waar tegenstellingen elkaar ontmoeten, verschijnt het uiteindelijke.

Als je kiest, heb je gefaald, heb je gezondigd, heb je de aanwijzing gemist.

Kies niet.

Daarom zeggen Lao Tse, Jezus en anderen: 'kies niet.'

Als je kiest faal je.

Heb geen voorkeur - laat de beweging er zijn, laat de rust er zijn, en laat beweging en rust tezamen rusten.

Wordt tot een symfonie, geen enkele toon.

Een enkele toon is eenvoudig, hij geeft niet veel problemen.

'Beweging en rust' is symbolisch.

Zeg hen: 'het is beweging en rust'.

Probeer deze raad op te volgen, probeer dit in je leven te doen.

Het is gemakkelijk een uiterste te kiezen: je kunt in allerlei activiteiten gooien en er in verloren raken, of je kunt alle activiteit verzaken en verloren raken in de rust.

Beide zijn een keuze - je bent dan zo ver als maar mogelijk is verwijderd van God, want God heeft niets verworpen.

Hij heeft niets verloochend.

Hij is in alles, hij is het al.

Als jij ook het al wordt, zonder iets te verzaken, zonder iets te verwerpen, zonder keuze, een gewaarzijn zonder voorkeur, dan draag je het teken van het uiteindelijke, het teken van God.

Hoed je voor de uitersten.

Het zijn de gevaarlijke wegen waarop je valt.

Laat de beide uitersten elkaar ontmoeten, dan ontstaat er een nieuw verschijnsel - subtieler, delicater, complexer, en schoner.