OSHO: WIE IS VAN LICHT ? 

  KIJK NAAR DE DOOD  

In een vroege serie lezingen over de dood, sterven en meditatie, gehouden in de herfst van 1969 werd door Bhagwan(Osho) in vele variaties gesproken over de mens zoals die zich op de hielen gezeten voelt doorschaduw van het leven bestaan en... gedurende de vele levens.

Haalt de schaduw de mens eindelijk in, dan raakt hij uit angst in zijn stervensuur ook nog zijn bewustzijn kwijt.

Zo zegt hij: in het algemeen blijft niemand bij bewustzijn op het moment van de dood.

Als men ook maar een keer dat bewustzijn behield zou de angst voor de dood voorgoed verdwijnen.

Als men de mens kon zien wat sterven is, wat er tijdens het sterven gebeurt, dan zou hij de volgende keer geen angst meer kennen.

Omdat hij zou ervaren dat de dood niet bestaat.

Dat is een mysterieuze uitspraak.

Waarop doelt hij?

De dood in de ogen zien, betekent niet over de dood denken of piekeren.

Denken is geen zien.

Zijn gebruik van het woord zien is van grote betekenis.

Het betekent 'darshan' en dat wil zeggen: komen tot het diepste inzicht door te zien zonder enig denken.

Een bloem, een geliefde zien zonder enige rimpel van het denken, zonder enige associatie met vroegere registraties, met woorden of herinneringen: dat is een zien dat een mysterie openbaart.

Van een bloem en van de geliefde in een moment van totale relatie.

De dood zo zien, betekent het komen tot een radicaal inzicht.

Wat openbaart zich in zulk een inzicht, dat dus niet verbaal of intellectueel is?

Het is het inzicht dat men als golf niet gescheiden is en nooit gescheiden was van de zee.

Hij zegt: 'alleen als de golf ijs wordt, vaste vorm krijgt (hij gebruikt het woord 'contracts'), alleen dan kan hij 'overleven'.

Maar in die vorm van willen overleven is de golf er niet meer en blijft er ijs: ijs dat golf is, gesloten nu, afgebroken van de oceaan; ervan gescheiden.

Daarom zegt hij verder in deze lezing: 'als je jezelf beziet als golf, zul je de dood willen ontlopen.

Je zult angstig blijven.

Ik zeg je: 'kijk naar de dood; vermijd haar niet, wees er niet bang voor en ren er niet voor weg. Kijk!

En door te kijken zul je ontdekken dat, wat de dood scheen te zijn, bij binnentreden, leven blijkt te betekenen.

Dan is de golf de oceaan geworden; de angst uitgewist te worden verdwijnt.

Dan wil de golf niet tot ijs bevroren zijn.

Dan zal, voor de tijd die rest, er een dansen zijn onder de hemel, een vreugde onder de stralen van de zon en er zal geluk zijn.