OSHO: HET MOSTERDZAAD 

  ZOALS JE BENT, BEN JE GOD  

Daarom geloof je me niet als ik zeg: 'Zoals je bent, ben je God.'

Je bent zelfs niet goed, hoe zou je dan God kunnen zijn?

God betekent het essentieel goede.

Je bent zelfs niet gewoon goed - hoe zou je dan God kunnen zijn?

Je zult niet naar me luisteren, je gaat naar een andere meester, die je veroordelen zal, die tegen je zegt dat je schuldig bent, dat een groot zondaar bent.

Dan voel je je op gemak: hij heeft gelijk, want dat gevoel heb je zelf ook.

Daarom vereer je die mensen die je veroordelen, die naar je kijken alsof je een worm bent, lelijk, vuil.

Als je rondom een heilige, een zogenaamde heilige, veel volgelingen vindt kun je altijd hiervan op aan: hij veroordeelt iedereen.

Hij zegt: 'jullie bent zondaren, en als je niet naar me luistert kom je in de hel.'

Je denkt dat hij absoluut gelijk heeft, want dat gevoel heb jezelf ook, hij geeft je gelijk.

Dus steeds als iemand je veroordeelt, voel je je prettig.

Wat absurd! Wat een onzin!

En je voelt je niet op je gemak als iemand zegt: 'je bent goed en ik aanvaard je - wat je ook bent - zoals je bent.

Het goddelijke heeft gekozen op die manier te zijn, in jou heeft het goddelijke die wijze van bestaan gekozen, zo bestaat het goddelijke in jou - en ik aanvaard dat, ik wijs er geen enkel deel van af.

Ik aanvaard je seks, je boosheid, ik aanvaard je haat, je jaloezie, ik aanvaard je totaal, omdat door deze aanvaarding, als je totaal bent, het ene zal verschijnen - en dat ene transformeert onmiddellijk alle jalousie, alle boosheid, alle seks, alle hebzucht.

Niemand kan hebzucht veranderen - je moet een worden, dan is er transformatie.

Daarom kon Jezus niet worden vergeven, omdat de joden de grootste scheppers van schuld zijn.

De hele wereld heeft dat gedaan, maar de joden overtreffen iedereen. Volgens de joden bestaat de hele wereld omdat Adam en Eva de erfzonde hebben begaan.

Je bent geboren uit Adam en Eva en hun zonde, de mens wordt in zonde geboren - en zonde blijft de centrale gedachte.

Hoe kunnen ze aanvaarden dat jij God bent?

Je kunt dicht bij God zijn als je berouw hebt, als je jezelf verandert, als je goed wordt.

Dan zal God de vader je aanvaarden.

Maar anders, zoals je nu bent, kun je niet worden aanvaard, je moet steeds verder van God afgeworden worden.

En wat was die zonde van Adam en Eva? Hun ongehoorzaamheid.

Maar waarom zou God zo geobsedeerd zijn door ongehoorzaamheid?

Omdat iedere vader dat is en God is niets anders dan je kosmische vader.

Waarom zou God zo geobsedeerd zijn door ongehoorzaamheid?

Kan hij geen grapje verdragen?

Kon hij niet met kinderen meespelen, die zich aan het amuseren waren?

Kon hij niet wat minder ernstig nemen?

En wat hadden ze gedaan?

Alleen maar een appel gegeten van de verboden boom.

God lijkt erg egoïstisch, want ego wordt altijd geobsedeerd door gehoorzaamheid: 'volg mij, ik ben regel.

Als je ongehoorzaam bent, kwets je mijn ego.'

Maar God kan geen ego hebben.

Hij kan niet zo op gehoorzaamheid staan.

Het moet een priester zijn die het hele verhaal bedacht, niet God.

En dan voel je je schuldig: je bent geboren in zonde, je bent al een zondaar bij je geboorte; vanaf je geboorte ben je een zondaar.

Alles wat overblijft is jezelf polijsten, wat bijwerken hier en daar en jezelf aanvaardbaar maken.

Vedanta zegt dat je geen zondaar bent - misschien ben je onwetend, maar je bent geen zondaar.

Dat is een totaal andere houding: God is niet tegen je - misschien ben jij tegen God - en hij neemt geen wraak op je.

Als je onwetend bent, schep je je eigen moeilijkheden.

Als je het een hindoe vraagt, zegt hij dat je misschien in moeilijkheden gekomen bent, omdat je gegeten hebt van de boom van onwetendheid, niet van de boom van kennis.

De mens kan onwetend zijn, doordat hij zich niet van zichzelf gewaar is, zich niet gewaar is wie hij is - en dan gaat alles verkeerd.

Maar dat is geen zonde.

Religie betekent dus meer licht krijgen, meer kennis, meer gewaarzijn, niet meer moraal, niet meer deugd.

Deugd is een bijproduct.

Als je gewaar bent, komt de deugd vanzelf, ze volgt als een schaduw.

Als je niet-gewaar bent, volgt de zonde, want onwetendheid kan niet anders, ze kan alleen maar fouten maken.

Zonde is iets anders dan een fout.

Zoiets als wanneer je zegt dat twee en twee samen vijf is - maar dat is geen zonde.

Denk je dat je voor de eeuwigheid in de hel geworpen wordt als je zegt dat twee en twee vijf is?

Het is een fout, een vergissing, maar het is geen zonde.

Je moet onderricht worden, je moet de dingen in de juiste verhouding leren zien - je kunt niet rekenen, dat is alles.

Vedanta zegt dat je gewoon niet-gewaar bent, onwetend van jezelf.

Als je gewaar wordt, ben je God zelf.

Er is geen andere God, dan jij.

Maar dat is geen egoïstische bewering, omdat dat alleen kan gebeuren als het 'ik', het centrum, verdwenen is en je het 'al' geworden bent.